ΑΠΑΝΤΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

Πέμπτη 18 Απριλίου 2024

ΩΔΉ ΈΚΤΗ.

Εὐχαριστία τῇ Τετράδι καὶ τῷ Σαββάτῳ

ΩΔΗ ΕΚΤΗ

Προσευχὴ Ἰωνᾶ τοῦ προφήτου.

Ἐκ θηρὸς ἐκραύγαζεν Ἰωνᾶς, λέγων.

Ὡς τὸν προφήτην Ἰωνᾶν σῶσον ἡμᾶς, Κύριε.

Ε βόητα ἐν θλίψει μου πρὸς Κύριον τὸν Θεόν μου, καὶ εἰσήκουσε

κοιλίας κραυγῆς μου ἤκουσας φωνῆς μου.

Ἀπέρριψάς με εἰς βάθη καρδίας θαλάσσης, καὶ ποταμοὶ ἐκύκλωσάν με.

Πάντες οἱ μετεωρισμοί σου καὶ τὰ κύματά σου ἐπ' ἐμὲ διῆλθον.

Κἀγὼ εἶπον· Ἀπῶσμαι ἐξ ὀφθαλμῶν σου· ἄρα προσθήσω τοῦ ἐπιβλέψαι με πρὸς ναὸν τὸν ἅγιόν σου;

Περιεχύθη μοι ὕδωρ ἕως ψυχῆς μου, ἄβυσσος ἐκύκλωσέ με ἐσχάτη

Ἔδυ ἡ κεφαλή μου εἰς σχισμὰς ὀρέων, κατέβην εἰς γῆν, ἧς οἱ μοχλοὶ αὐτῆς κάτοχοι αἰώνιοι.

Καὶ ἀναβήτω ἐκ φθορᾶς ἡ ζωή μου πρὸς σέ, Κύριε ὁ Θεός μου.

Ἐν τῷ ἐκλείπειν ἐξ ἐμοῦ τὴν ψυχήν μου, τοῦ Κυρίου ἐμνήσθην

καὶ ἔλθοι πρὸς σὲ ἡ προσευχή μου πρὸς ναὸν τὸν ἅγιόν σου.

Φυλασσόμενοι μάταια καὶ ψευδῆ, ἔλεον αὐτοῖς ἐγκατέλιπον.

Ἐγὼ δὲ μετὰ φωνῆς αἰνέσεως καὶ ἐξομολογήσεως θύσω σοι· ὅσα

ηὐξάμην ἀποδώσω σοι εἰς σωτηρίαν μου τῷ Κυρίῳ.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑ

Τῇ Τετράδι καὶ τῷ Σαββάτῳ

Προοίμιον εὐχαριστήριον

Εξομολογήσομαί σοι Κύριε ὁ Θεός μου ἐν ὅλῃ καρδίᾳ

τὸ ὄνομά σου εἰς τὸν αἰῶνα· ὅτι τὸ

ἔλεός σου μέγα ἐπ' ἐμὲ καὶ ἐρρύσω τὴν ψυχήν μου ἐξ Αδου κατωτάτου.

Τίς ἱκανὸς κατ᾽ ἀξίαν ὑμνῆσαι τὴν ὑπὲρ νοῦν πρὸς ἡμᾶς

εὐσπλαγχνίαν σου, φιλάνθρωπε Δέσποτα;

Πῶς ἂν ὁ τάλας ἐγὼ ἐπὶ μνήμης ἄξω ποτὲ καὶ διηγήσωμαι τὰς πρὸς ἐμὲ τὸν ἁμαρτωλὸν ἀνεκδιηγήτους εὐεργεσίας σου;

Ποίᾳ γλώσσῃ δυνηθῶ ἐξομολογήσασθαι τὰ ἀναρίθμητά σου ἐλέη τὰ εἰς ἐμὲ τὸν ἀνάξιον;

Εὐχαριστία μετὰ τὴν ἕκτην Ὠδὴν

(Τὸ πρῶτον κεφάλαιον ἐκ δευτέρου λεγέσθω)

Εὐχαριστῶ σοι μόνε ἀγαθέ, μόνε φιλάνθρωπε, μόνε

μακρόθυμε, τρισάγιε Κύριε Παντοκράτορ· ὅτι μεγάλα καὶ ἀναρίθμητα πταίσαντα οὐκ εὐθέως με ἐθανάτωσας·

ἀλλ' ἐμακροθύμησας μέχρι τοῦ νῦν, ἀναμένων τὴν ἐμὴν μετάνοιαν.

Εὐχαριστῶ σοι Κύριε· ὅτι ἐπλεόνασας ἐπ᾿ ἐμὲ τὴν μα-λκροθυμίαν σου καὶ τὴν ἀγαθότητά σου· καὶ οὐ παρέδωκάς

με τοῖς ἐχθροῖς μου εἰς τέλος διὰ τὰς ἀνομίας μου, τοῖς ζητοῦσιν ἀεὶ κατασπᾶσαι με εἰς τὸ τοῦ Αδου βάραθρον.

Εὐχαριστῶ σοι Κύριε· ὅτι διὰ τὴν πολλήν σου φιλανθρωπίαν καὶ ἄφατον ἀγαθότητα, ἐκ μυρίων ἀναγκῶν καὶ

θλίψεων ἐρρύσω με· καὶ τῆς τῶν δαιμόνων πλάνης· καὶ τῆς

τῶν ἀνθρώπων ἐπηρείας.

Διαδοχή

Ὅταν ἀναμνησθῶ τῶν ἀπὸ γενέσεώς μου εὐεργεσιών σου Κύριε, πόσων κινδύνων πολλάκις ἐρρύσω με, πόσοις

τὲ κακοῖς ὑπέπεσον, καὶ ποσάκις ἐν πλημμελείαις ἑκουσίως

ὠλίσθησα καὶ οὐ παρεδόθην κατὰ τὸ δίκαιον, δι᾽ ἃ προειλόμην, τοῖς ὀλεθρίοις καὶ πονηροῖς πνεύμασι εἰς ἀπώλειαν· ἀλλὰ μακροθύμως ὡς φιλάνθρωπος Δεσπότης παρεῖδες

μου τὰ ἀναρίθμητα πλημμελήματα, καὶ διεφύλαξας με την

ἐμὴν ἐκδεχόμενος ἐπιστροφήν· καὶ πῶς τοῖς ἐχθροῖς σου δι'

ἀπείρων πονηρῶν πράξεων ἑκουσίως με δουλεύοντα αὐτὸς

διέτρεφες, καὶ παντοίως ἦσθα προνοῶν ἐμοῦ, ἐξαίρω τῆς

σῆς μακροθυμίας τὴν ἄβυσσον· ἀνακηρύττω τὴν ἄμετρόν σου φιλανθρωπίαν· μεγαλύνω τὴν ἄπειρόν σου ἀγαθότητα.

Τριαδικὸν

Τριὰς ὁμοούσιε καὶ ἀδιαίρετε·

Κυριότης μία τρισσολαμπής·

Ακατάληπτε μία καὶ μόνη κυριαρχία τρισήλιε.

Στιγμὴ πρώτη.

Εὐχαριστῶ σοι Κύριε· ὅτι οὐκ ἐβδελύξω καὶ παρεῖδες

με τὸν ἐναγῆ καὶ παμβέβηλον καὶ πάσης αἰσχρουργίας

δοῦλον ἐν τῷ κόσμῳ ἐν ἀγνωσίᾳ τυγχάνοντα· ἀλλὰ διὰ μό-

νην ἀγαθότητα, οἷς οἶδας κρίμασιν, ἐξελέξω με· καὶ ἀπὸ

τοῦ κόσμου χωρίσας, πρὸ προσώπου τῆς ἁγίας δόξης σου

ἔστησας.

Εὐχαριστῶ σοι Κύριε· ἀνθ' ὧν ἐθαυμάστωσας ἐπ᾿ ἐμὲ

τὸν ἁμαρτωλὸν καὶ ἀνάξιον, τὰ ἐλέη σου καὶ τοὺς οἰκτιρμούς σου· ὅτι ἀντελάβου μου ἐκ γαστρὸς μητρός μου, καὶ

ἐν πᾶσι προενοήσω μου· συνετήρησάς με καὶ ἐκυβέρνησας

διὰ μόνην τὴν σὴν χρηστότητα.

Εἰς τὴν ἕκτην Ὠδὴν

Εὐχαριστῶ σοι Κύριε, εἰ καὶ μὴ τυγχάνω αὐτάρκης

πρὸς εὐχαριστίαν τῶν ἀπείρων σου εὐεργεσιῶν· ὅτι ἐφώτισάς με καὶ ἐδίδαξας ἐκ τῶν λόγων τοῦ Πνεύματος τὴν ὁδὸν

τῆς σωτηρίας· ὅτι ἠξίωσάς με, τὸν μεμολυσμένον καὶ ἠχρειωμένον, εὐχὰς καὶ θυσίας ἀναπέμπειν σοι ἕνεκεν τῶν

ἀμέτρων μου ἁμαρτημάτων· καὶ ὅτι ἀνέχῃ ἀνυμνεῖσθαι καὶ

παρ᾿ ἐμοῦ τοῦ βδελύγματος.

Διαδοχή

Ἃ ἐποίησάς μοι μεγαλεῖα ὁ Θεός, τί ἀνταποδώσω σοι;

Ὅτι τῷ ἀγαθῷ νεύματι τῆς βασιλείας σου εἰς ὁδὸν σωτηρίας ὡδήγησάς με· καὶ φίλτρον μοναδικοῦ βίου τῇ καρδίᾳ μου ἐνέθηκας· καὶ μετὰ χαρᾶς, τοῦ κόσμου καὶ τῆς

αὐτοῦ ἀπάτης ἀποστῆναι με ἐνεδυνάμωσας.

Καὶ ἀγγελικῷ σχήματι τῆς ἀσκητικῆς τάξεως κατεκόσμησας· καὶ συναριθμηθῆναι τοῖς προβάτοις τῆς ποίμνης

σου κατηξίωσας· καὶ ἐν τῇ νομῇ τῆς θείας διδασκαλίας σου

πλουσίως διέθρεψας.

Ἃ ἐποίησάς μοι μεγαλεῖα ὁ Θεός, τί ἀνταποδώσω σοι;

Στιγμὴ δευτέρα.

Εὐχαριστῶ σοι Κύριε· ὅτι διὰ τὸ ἀνάξιόν μου καὶ λίαν

ἐμπαθές, μετὰ τὸ λαβεῖν με τὴν ἐπίγνωσιν, οὐχ ὑπερεῖδες·

οὐδὲ ἐγκατέλιπες ὡς θέμις ἦν τὴν ἐμὴν ἀχρειότητα· ἀλλὰ

διὰ τὸ φιλάνθρωπόν σου καὶ λίαν συμπαθές, οὐ διέλιπες

εὐεργετῶν με καὶ προνοούμενος τὸν ἄξιον πάσης κολάσεως.

Εὐχαριστῶ σοι Κύριε· ὅτι μυριάκις πεπτωκότα με ἀνέστησας, σφόδρα ἡμαρτηκότα ἠλέησας· αἰχμαλωτισθέντα

ἐλυτρώσω, πλανηθέντα ἐπανήγαγες· καὶ ἀπ᾿ αὐτοῦ τοῦ φάρυγγος τοῦ διαβόλου καταπεπομένον· ἐκ προαιρέσεως, μυριάκις με ἐξέσπασας.

Εὐχαριστῶ σοι Κύριε· ὑπὲρ πασῶν τῶν εἰς ἐμὲ τὸν ἀνάξιον ἀπείρων εὐεργεσιῶν σου· ὑπὲρ ὧν οἶδα καὶ οὐκ οἶδα·

ὑπὲρ τῶν φανερῶς καὶ ἀφανῶς, τῶν ἐκ πρώτης μου ἡμέρας καὶ μέχρι τῆς παρούσης.

Διαδοχή

Ὁ Θεὸς καὶ Πατήρ, τί εἴπω πρὸς τὸ πέλαγος τῶν σῶν οἰκτιρμῶν; Πῶς θαυμάσω τὴν ἄβυσσον τῆς σῆς ἀγαθότητος; Ἐπὶ τούτῳ γὰρ μεγάλη σου ἡ φιλανθρωπία Κύριε· ὅτι

καὶ ἀναξίους ἡμᾶς ὄντας, καλεῖς· καὶ ἀπολλυμένους, ἐκζητεῖς· καὶ ἀπεγνωσμένους, παρακαλεῖς.

Ἐμοὶ γὰρ ἀπολλυμένῳ ὄντι ἐπὶ ταῖς ἁμαρτίαις μου, καὶ

σχεδὸν ἀπεγνωσμένῳ ὡς μηδὲν ἀγαθόν μοι ποιήσαντι,

ἀλλὰ καὶ μυριάκις ἐνώπιόν σου πλημμελήσαντι, ἐν ἀκαθαρσίαις τε σαρκὸς καὶ ἐν ἄλλαις ἀναριθμήτοις κακίαις

ἀναστραφέντι, οὐ κατὰ τὰς ἀνομίας μου ἐποίησας· οὐδὲ

κατὰ τὰς ἁμαρτίας μου ἀνταπέδωκας· ἀλλὰ καὶ ἀπείρους

δωρεὰς καὶ χάριτας εἰς σωτηρίαν μοι ᾠκονόμησας.

Ὑπὲρ πάντων καὶ διὰ πάντων καὶ ἐν πᾶσιν, ἀνυμνώ,

εὐλογῶ, δοξολογῶ σε καὶ εὐχαριστῶ τῇ ἀγαθότητί σου˙

ὅτι ἐλεήμων καὶ φιλάνθρωπος ὑπάρχεις, καὶ σοὶ τὴν δόξαν

ἀναξίοις χείλεσι καὶ αἴνεσιν καὶ εὐχαριστίαν, πρὸς δὲ καὶ

προσκύνησιν ἀναπέμπω, τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ

ἁγίῳ Πνεύματι· τῇ μιᾷ θεότητι, τῇ μιᾷ δυνάμει, τῇ μιᾷ

βασιλείᾳ· τῷ μόνῳ ὑπερανάρχῳ καὶ ὑπερουσίῳ καὶ δημιουργῷ τῶν ἁπάντων ἐν Τριάδι Θεῷ· πάντοτε, νῦν καὶ ἀεὶ

καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Στιγμὴ τρίτη.

Ὁ Θεὸς ἱλάσθητί μοι τῷ ἁμαρτωλῷ καὶ σῶσον με (γ΄).

Κύριε ἐλέησον (γ).

Δόξα Πατρὶ καὶ Υἱῷ καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι.

Καὶ νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Εὐχὴ

Κύριε ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ τὴν τοῦ ὕπνου ῥαθυμίαν δια

σκεδάσας ἀφ᾿ ἡμῶν καὶ ἀξιώσας ἡμᾶς τοῦ καὶ ἐν

ταύτῃ τῇ ὥρᾳ ἐπάραι τὰς χεῖρας ἡμῶν καὶ ἐξομολογεῖσθαί

σοι ἐπὶ τὰ κρίματα τῆς δικαιοσύνης σου

Πρόσδεξαι τὰς ἑωθινὰς λατρείας ἡμῶν, τὰς δοξολογίας,

τὰς αἰνέσεις, τὰς εὐχαριστίας, τὰς εὐλογήσεις, τὰς δεήσεις·

καὶ χάρισαι ἡμῖν Δέσποτα πίστιν ἀκαταίσχυντον, ἐλπίδα

βεβαίαν, ἀγάπην ἀνυπόκριτον.

Εὐλόγησον ἡμῶν εἰσόδους καὶ ἐξόδους, πράξεις, ἔργα,

λόγους, ἐνθυμήσεις· καὶ καταξίωσον ἡμᾶς ἀγρύπνως καὶ

ἐγρηγόρως καταντῆσαι εἰς τὰς ἀρχὰς τῆς ἡμέρας, αἰνοῦντας

καὶ εὐλογοῦντας τῆς σῆς ἀφράστου δυνάμεως τὴν ἀγαθότητα, ὅτι εὐλογητὸς εἶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Τὸ Κύριε ἐλέησον (γ΄).

Δόξα Πατρὶ καὶ Υἱῷ καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι.

Καὶ νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

π. Μάρκος Τζανακάκης: Ιούδας - διαχρονικό προδοτικό πρότυπο (πνευματική ομιλία)!!!

Οσιολογιώτατος Ιερομόναχος π. ΦΙΛΗΜΩΝ Γέροντας Σκήτης Προφήτου Ηλιού, Αγίου Όρους Ομιλία με θέμα : Η ΕΝΟΧΗ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ

Οσιολογιώτατος Ιερομόναχος π. ΝΙΚΩΝ Ξενοφωντινή Σκήτη Αγίου Όρους Ομιλία με θέμα : ο π. Νίκων απαντά σε ερωτήσεις.

ΤΟ_ΘΑΥΜΑΣΤΟ_ΙΣΤΟΡΙΚΟ_ΤΟΥ_ΙΕΡΟΥ_ΝΑΟΥ_ΤΗΣ_ ΠΑΝΑΓΙΑΣ_ΓΙΑΤΡΙΣΣΗΣ_ΚΟΚΚΙΝΟΡΡΑΧΗΣ_ΣΠΑΡΤΗΣ

ΤΟ_ΘΑΥΜΑΣΤΟ_ΙΣΤΟΡΙΚΟ_ΤΟΥ_ΙΕΡΟΥ_ΝΑΟΥ_ΤΗΣ_

ΠΑΝΑΓΙΑΣ_ΓΙΑΤΡΙΣΣΗΣ_ΚΟΚΚΙΝΟΡΡΑΧΗΣ_ΣΠΑΡΤΗΣ

Ο Ιερός Ναός της Παναγίας Γιατρίσσης της Κοκκινόρραχης Σπάρτης έχει ένα θαυμαστό ιστορικό, στο οποίο θα περιηγηθούμε μέσα από τα γλαφυρά λόγια του π.Σεβαστιανού Κονιδάρη, ο οποίος μέσα σε ένα μικρό πόνημα που είχε εκδώσει το 1978, ιστορεί τα όσα διεπράχθησαν από το κτίσιμο του ναού μέχρι σήμερα.

Περί το έτος 1888 μία νέα κόρη 14 χρονών, βοσκοπούλα, από το χωριό Αφυσσού που την έλεγαν Νικολέττα, έβοσκε τα πρόβατα της στην περιοχή μεταξύ της Ι.Μονής των Αγίων Τεσσαράκοντα, του χωρίου Τσουνίου (σημερινή Κοκκινόρραχη) και του χωρίου Αφυσσού.

Η Νικολέττα, ήταν ευσεβής και ενάρετη. Μόνη της απασχόληση, εκτός από το να βόσκει πρόβατα, ήταν η προσευχή. Ήταν κατά τις μαρτυρίες των πολλών μία αγία ύπαρξη, ένας επίγειος άγγελος που δεν ήθελε να μένει στον μάταιο τούτο κόσμο.

Η εξοχή για την Νικολέττα ήταν ένας μεγάλος Ναός που υμνούσε και δοξολογούσε το Πανάγιο Όνομα του Θεού, τα δε εξωκλήσια του Αγίου Δημητρίου κοντά στην Αφυσσού και του Αγίου Γεωργίου ψηλά στο δρόμο προς το Μοναστήρι των Αγίων Τεσσαράκοντα του οποίου σώζονται τα ερείπια, ήταν οι χώροι της συναντήσεως της με την Παναγία. Εδώ σε ένα από τα εξωκλήσια αυτά πήρε την εντολή από την Παναγία να προτρέψει τους κατοίκους των γύρων χωριών να κτίσουν Ναό που να τιμάται στο Όνομα Της.

Η Νικολέττα, υπάκουσε στην προσταγή της, αλλά στην αρχή δεν έγινε πιστευτή και κουράστηκε να επαναλαμβάνει συνέχεια την προτροπή της και να δείχνει μάλιστα και το χώρο που θα πρέπει να διαμορφωθεί και να κτισθεί ο Ναός. Βλέπετε, ο άνθρωπος σε σχέση με τα μεταφυσικά ζητήματα γίνεται δύσπιστος.

Με τα πολλά όμως, πολλοί, κυρίως από το χωριό Τσούνι (σημερινή Κοκκινόρραχη) κοντά στην περιοχή του οποίου ήταν ο χώρος που έπρεπε να κτισθεί ο Ναός έδωσαν προσοχή στα λόγια της και την επιμονή της.

Έστειλαν, λοιπόν , τότε και έφεραν τεχνίτες, κτίστες, από τα Λαγγάδια της Γορτυνίας.

Μόλις έφθασαν οι τεχνίτες, ήλθαν ακριβώς στο χώρο που έδειχνε η Νικολέττα ότι θα πρέπει να κτισθεί ο Ναός. Τα πράγματα όμως δεν έδειχναν και τόσο εύκολα γιατί ο χώρος ήταν ανώμαλος και πολύ επικλινής και τους δυσκόλευε στο να μετρήσουν, για να προβλέψουν σε ποια σημεία θα σχημάτιζαν τις γωνίες.

Από την δυσκολία τους όμως αυτή, που παρ’ ολίγο να τους κάνει να φύγουν και να αφήσουν ανεκτέλεστο το έργο, τους έβγαλε η πλήρης Θείας Χάριτος Νικολέττα. Τους είπε: «Μη σας δυσκολεύει τίποτε. Ο Ναός είναι θέλημα της Παναγίας να γίνει και θα γίνει. Προσέξτε με σας παρακαλώ.»

Παίρνει τότε η Νικολέττα τέσσερα πετραδάκια και τα πετάει σε τέσσερα σημεία. Ορίστε, τους λέει, εκεί ακριβώς πρέπει να σημαδέψετε και θα δείτε ότι σχηματίζεται ακριβώς το σχήμα που πρέπει να πάρει ο Ναός. Οι εργάτες μέτρησαν και ω! των θαυμασίων του Θεού! Ό, τι δεν μπόρεσαν να πετύχουν οι ίδιοι, έγινε τώρα, με την υπόδειξη της Νικολέττας.

Σε λίγο, οι εργασίες άρχισαν! Ένας Σταυρός χαράχτηκε στο μέσον και το σύνθημα δόθηκε. Με πολύ ενδιαφέρον τώρα και εμψυχωμένοι όλοι, μετά το πρώτο Θαύμα, έπεσαν στην δουλειά για την ισοπέδωση του εδάφους. Τα πράγματα σε λίγο φάνηκαν θαυμαστώτερα και έδωσαν μεγαλύτερο ενθουσιασμό που έκανε την πρόοδο των εργασιών μεγάλη. Κάτω από τη σκαπάνη των εργατών παρουσιάσθηκε μέγας θησαυρός. Στον ίδιο ακριβώς χώρο, κρυμμένα κάτω από τα χώματα, βρέθηκαν ερείπια παλαιοχριστιανικού Ναού. Η Αγία Τράπεζα του αποκαλύφθηκε, ένα πήλινο θυμιατήρι και άλλα αντικείμενα.

Μετά από αυτά η είδηση διαδόθηκε σαν αστραπή, όποτε πλήθη χριστιανών ξεχύθηκαν στους δρόμους από όλα τα σημεία και έφταναν στο χώρο του θαύματος. Η μακαριστή Μαριγώ Σταυροπούλου, έλεγε στο υιό της αείμνηστο Νίκο Σταυρόπουλο, ότι ήταν τόσο πολύ το πλήθος που συγκεντρώθηκε, ώστε έβλεπε κανείς από ψηλά μια μυρμηγκιά από ανθρώπους στον ιερό χώρο και ξεχυμένο στα μονοπάτια που οδηγούσαν εκεί.

Οι εργασίες με τις προσφορές των χριστιανών, συνεχίστηκαν, για να αποδώσουν μετά από ολίγο σχετικό διάστημα ολοκληρωμένο το νέο Ναό της Παναγίας σε Προσκύνημα των πιστών.

Κατά το κτίσιμο του Ναού έλαβαν χώρα τα εξής γεγονότα που απέδειξαν ακόμη μια φορά περίτρανα ότι ο Ναός της Παναγίας Γιατρίσσης έγινε με το θέλημα Της.

Η Νικολέττα, με τα όσα δι’ αυτής θαυμαστά έργα που έγιναν και για τα όσα η ίδια έλεγε και έπραττε, όλους έπεισε ότι πρόκειται περί κόρης ευσεβούς με Θείο φωτισμό, γι’ αυτό και της δόθηκε η προσωνυμία: «Αγία Κόρη».

Είναι άξιο να σημειωθεί το παρακάτω περιστατικό:

Όταν ισοπεδώθηκε ο χώρος και βγήκαν οι πέτρες του παλαιού ναού, η Νικολέττα, είπε στους κτίστες να μην χρησιμοποιηθούν οι πέτρες του παλαιού ναού για το κτίσιμο του νέου, αλλά να φυλαχτούν στην άκρη για να κτισθεί με αυτές το έρεισμα, δηλαδή ο τοίχος που θα συγκρατεί τα χώματα για τη στήριξη του εδάφους πάνω στο οποίο θα κτισθεί ο Ναός. Εδώ πρέπει να σημειωθεί ότι ο ναός, είναι κτισμένος στην πλαγιά γηλόφου και θα ήταν αδύνατο να στηριχθεί για πολύ χωρίς αντέρεισμα που θα κρατούσε τα χώματα και θα τα προφύλαγε από την διάβρωση.

Ένας λοιπόν, νεαρός μάστορας ονόματι Δημήτριος Τάκος, στην προτροπή της Νικολέττας απάντησε με ανευλάβεια, υβριστικά και περιφρονητικά, οπότε, έλαβε χώρα το εξής γεγονός. Έμεινε παράλυτος εκεί που δούλευε. Τον σήκωσαν και τον έφεραν στο χωριό. Επισκέφτηκε πολλούς γιατρούς για να γίνει καλά πλην όμως κανένα αποτέλεσμα δεν επέτυχε, για να ξαναεπανέλθει στην Εκκλησία της Παναγίας Γιατρίσσης μετά από δύο χρόνια, όταν πια είχε κτιστεί ο Ναός με τον τοίχο γύρω για την στήριξη του και με τις πέτρες του παλαιού ναού, όπως είπε η Νικολέττα. Προσέπεσε στη Χάρι της και ζήτησε συγχώρεση. Και έπεσε εδώ μπροστά στην εικόνα, όπως σημειώνει ο μακαριστός Κωνσταντίνος Γιάνναρης και έγινε καλά και επέστρεψε στο σπίτι του δοξάζοντας το Θεό και την Παναγία Μητέρα του.

Τώρα η Νικολέττα, που όπως είπαμε, πήρε την προσωνυμία «Αγία Κόρη», έζησε μετά από το θαύμα τέσσερα χρόνια, όπως δε είχε προβλέψει και προείπε, εκοιμήθη σε ηλικία 18 ετών.

«Ηρπάγει ίνα μη κακία αλλάξη σύνεσιν αυτής».

Το σκήνωμα της Νικολέττας ενταφιάστηκε στο χωριό Αφυσσού, όταν δε έγινε η εκταφή τα οστά μεταφέρθηκαν στην εκκλησία της Παναγίας, η οποία στο μεταξύ για τα θαύματα που γίνονταν εκεί πήρε την προσωνυμία «Γιάτρισσα». Φυλάχτηκαν στην αρχή μέσα στην Εκκλησία και μετά ενταφιάστηκαν δίπλα στο ναό κοντά στην κεντρική είσοδο. Το 1969 μεταφέρθηκαν τα οστά της στο πίσω μέρος του ναού, όπου βρίσκονται μέχρι σήμερα.

Στις Πράξεις των Αποστόλων, ευλαβείς προσκυνητές της Παναγίας μας, μαζί με τα πολυάριθμα θαύματα που αναφέρονται στο ενεργητικό των Αποστόλων, περιλαμβάνεται και η εξής μαρτυρία, η οποία είναι ενδεικτική ότι με την θερμή πίστη και την παράκληση πολλά επιτελούνται: «Τόσο δε πολύ σεβόντουσαν τους Αποστόλους ο λαός, ώστε έβγαζαν από τα σπίτια τους στις πλατείες του ασθενείς και του έθεταν πάνω σε κρεβάτια, με σκοπό όταν θα περνούσε από εκεί ο Απόστολος Πέτρος να πέσει η σκιά του σε κάποιον από τους ασθενείς για να τον θεραπεύσει. Μαζευόταν τόσο δε πλήθος και από τις γειτονικές πόλεις και έφερναν όλους τους ασθενείς και αυτούς που ενοχλούνταν από ακάθαρτα πνεύματα και όλοι θεραπευόντουσαν».

Τα θαύματα λοιπόν, δεν είναι ξένο στοιχείο στην εκκλησία, η οποία πάντοτε δια των Αγίων της θαυματοποιεί – «θαυμαστός ο θεός εν τοις Αγίοις Αυτού».

Συνεπώς και τα σε διαφόρους καιρούς και τόπους γενόμενα θαύματα, εφ’ όσον έχουν απτές αποδείξεις είναι και πρέπει να είναι απολύτως παραδεκτά.

Τα Θαύματα της Παναγίας Γιατρίσσης εις τον χώρο του ναού Της, είναι πολλά. Κάθε ένας που την επικαλείται με πίστη, δέχεται τις ευεργεσίες της. Αναφέρονται εν συντομία τρία από αυτά:

Πρώτον θαύμα είναι η ανέγερση του Ναού όπως εξιστορήσαμε.

Δεύτερον, η τιμωρία και η ίαση του Δημητρίου Τάκου.

Τρίτον είναι το εξής: Ο Γεώργιος Γιάτρας απόστρατος Λοχαγός, που ήταν από τους Βουτιάνους και έμενε στη Σπάρτη, ήταν τελείως κωφός. Οι γιατροί του απέκλεισαν το ενδεχόμενο να ακούσει. Ήταν ευσεβής και καλός χριστιανός. Όταν δεν μπορούσε να πάει στην Εκκλησία, έμενε στο σπίτι προσευχόμενος κοντά στα εικονίσματα. Κατά την ημέρα της εορτής της Παναγίας Γιατρίσσης (8 Σεπτεμβρίου) η σύζυγος του με την αδελφή του, ήλθαν στην Εκκλησία της Παναγίας για να προσευχηθούν και να παρακολουθήσουν την εορτή. Όταν τελείωσε η Θεία Λειτουργία πήραν μαζί τους λίγο λαδάκι σε ένα βαμβάκι από την κανδήλα της Θεοτόκου και επέστρεψαν στο σπίτι. Ο Γιάτρας τις περίμενε για να μάθει τα νέα τους από την εορτή. Οι γυναίκες τον χαιρέτησαν και του έδωσαν το βαμβάκι με το λάδι. Αυτός το πήρε με πολλή ευλάβεια και κατευθύνθηκε στο Εικονοστάσι. Έκανε την προσευχή του στην Παναγία και ύστερα με το βαμβάκι άλειψε σταυρωτά τα αυτιά του, οπότε, ω των θαυμασίων του Θεού, του φάνηκε ότι έφυγαν τα βουλώματα από τα αυτιά του που δεν το άφηναν να ακούει και άκουγε καθαρά τις συζητήσεις των δύο γυναικών στην κουζίνα του σπιτιού. Το γεγονός το πανηγύρισε φωνάζοντας: «Παναγία μου Γιάτρισσα, Παναγία μου σε ευχαριστώ για το Θαύμα σου». Οι γυναίκες που άκουσαν τις φωνές έτρεξαν έκπληκτες κοντά του και με συγκίνηση παρακολούθησαν τις εκδηλώσεις ευχαριστίας του προς την Παναγία.

Η Παναγία μας είναι η μεσίτρια προς τον Κύριο μας, γι’ αυτό και όλοι εμείς ανατρέχουμε σ’ αυτή και την παρακαλάμε, ώστε να μεσιτεύει προς τον Θεό για την συγχώρεση των αμαρτιών μας, αλλά και για την επίλυση του κάθε είδους προβλήματος μας. Δεόμεθα, όπως αναφέρει και ο σύγχρονος Άγιος Εφραίμ ο Κατουνακιώτης, η Παναγία να μας χαρίζει σωματική και πνευματική υγεία, να μας φωτίζει, να μας ενισχύει, ό,τι έχει ανάγκη ο καθένας μας η Παναγία να το χορηγεί! Η Παναγία να μας κρατάει πάντα στην αγκαλιά της!

ΑΘΩΝΙΚΕΣ ΚΑΛΗΜΕΡΕΣ

ΑΘΩΝΙΚΕΣ ΚΑΛΗΜΕΡΕΣ

Χριστευλόγητη Πέμπτη να έχουν όλα τα σύμπαντα παιδιά ηγαπημένα.

Είμαστε άραγε με του Χριστού τον κανόνα ή με τον κόσμο τον θανόντα και απατεώνα;

Του κοσμου τα κανόνια σκορπούν αίμα και θάνατο.Του Κυρίου οι κανόνες όμως οδηγούν στην ζωή και στην αιωνία σωτηρία .

Πατήρ Διονύσιος Ταμπακης.

Οι προσευχές των παππούδων...γονέων μας βοήθησαν πολύ στη ζωή...

Και έρχεται μια στιγμή που ο καθένας αρχίζει να παίρνει αυτό που έσπειρε.

π. Χρυσόστομος Φιλιπέσκου

Και έρχεται μια στιγμή που ο καθένας αρχίζει να παίρνει αυτό που έσπειρε. Έμεινες να περιμένεις, θα περιμένεις. Έσπασες μια καρδιά, θα σπάσει και η δική σου. Εσύ παράτησες κάτι, κάποιος άλλος θα σε παρατήσει. Έχεις αγαπήσει, θα αγαπηθείς. Και ούτω καθεξής. Στο τέλος ο καθένας παίρνει αυτό που του αξίζει. Αν δεν αξίζεις αυτό που παίρνεις, δεν σου ανήκει. Η ζωή χωρίς σκοπό είναι σαν το φαγητό χωρίς γεύση. Όταν θέλεις να τα παρατήσεις, θυμήσου τι ξεκίνησες! Δώστε κίνητρο στον εαυτό σας! Το ταξίδι ξεκινά πάντα από μέσα σου.

Ένας νεαρός άνδρας είπε σε έναν φιλόσοφο:

- Η ζωή είναι δύσκολη!

Σκεπτικός, ο φιλόσοφος του απάντησε:

- Σε σύγκριση με τι;

«Από τη νιότη μου, Σωτήρα, απέρριψα τις εντολές Σου, και πέρασα όλη μου τη ζωή με λαγνεία, χωρίς να προσέχω τον εαυτό μου και να είμαι τεμπέλης· γι' αυτό σε φωνάζω, Σωτήρα: σώσε με τουλάχιστον στο τέλος». (Ο Μεγάλος Κανόνας)

Ας είναι η προσευχή ο απαράβατος νόμος σας.

«Μην κάνεις την προσευχή υπηρέτη της ευχαρίστησής σου. Μη λες ανόητα: Δεν έχω επιθυμία να προσευχηθώ, είναι προσβολή προς τον Θεό και αληθινή βλασφημία.

Ας είναι η προσευχή ο απαράβατος νόμος σας. Πρόκειται για τη ζωή και τον θάνατο. Ότι δεν αναπνέεις όπως θέλεις, δεν ψάχνεις λόγους και ευκαιρίες να αναπνεύσεις. Μη ρωτάς: Τι νόημα έχει η αναπνοή, γιατί αναπνέω; Αυτό ξέρετε: πεθαίνω από το να μην αναπνέω.

Το ίδιο και η προσευχή. μην τριγυρνάς. Πες: Αυτή είναι η εντολή του, και αυτό είναι αρκετό. Φορέστε τον κανόνα της προσευχής σας και επιμείνετε σε αυτόν».

Jean-Claude Larchet

Τετάρτη 17 Απριλίου 2024

Sportime.gr:''Δημογραφικό SOS: Κύριε Ίλον Μασκ δεν θα μας πεις εσύ αν αυτοκτονούμε ως Ελλάδα – Το κάνουμε και χωρίς υποδείξεις''

Sportime.gr:

''Δημογραφικό SOS: Κύριε Ίλον Μασκ δεν θα μας πεις εσύ αν αυτοκτονούμε ως Ελλάδα – Το κάνουμε και χωρίς υποδείξεις''

...Είναι τέτοια η μαζική αποβλάκωση που έχει καταφέρει το εγχώριο σύστημα, που ένα εθνικό ζήτημα το οποίο θα έπρεπε να βρίσκεται καθημερινά στη δημόσια συζήτηση, χρειάζεται να το «μπεγλερίσει» στο διαδικτυακό καφενείο του ο Ίλον Μασκ για να προκαλέσει ντόρο. Και λέγοντας για ντόρο, εννοούμε ότι θα ασχοληθεί ο κόσμος για 1-2 μέρες καταθέτοντας ο καθένας την «αποψάρα» του και μετά η ημιβυθισμένη βαρκούλα μας θα βάλει ξανά πλώρη για τα πελάγη της αδιαφορίας.

...Κρίμα που δεν ενημέρωσαν τον Ίλον Μασκ ότι εδώ πέρα είμαστε… σοβαρό κράτος και έχουμε υπουργείο Οικογένειας που απεφάνθη ότι η μητρότητα κάνει κακό στην καριέρα. Τι να μας πει και η ψυχοσωματική ολοκλήρωση της γυναίκας, όταν έχουμε Instagram, TikTok, OnlyFans και επιδοματικό Gov.gr για τις δύσκολες ώρες;

Ζούμε σε μια χώρα που προσφάτως ανακαλύψαμε ότι η βία γίνεται «έμφυλη», αλλά η ευθύνη για τη νέα ζωή αντιμετωπίζεται πλέον ως «άφυλη».

Ζούμε σε μια χώρα που δικαιωματιστικές «περσόνες» κήρυξαν πόλεμο στην αγορά για τα βρεφικά ρούχα που προσδίδουν βιολογικό φύλο (μπλε για το αγοράκι – ροζ για το κοριτσάκι κλπ), αλλά δεν τους καίγεται καρφάκι αν αυτό το μωρό ζει κάτω από το όριο της φτώχειας, αν το σπίτι που μένει θα εκπλειστηριαστεί, αν θα μεγαλώσει σε μια κοινωνία χωρίς ελευθερία σκέψης και έκφρασης, χωρίς ιδιωτικότητα, χωρίς κοινωνική πρόνοια, χωρίς ισότιμες ευκαιρίες, χωρίς δικαιοσύνη...

...Ζούμε σε μια χώρα που το μέλλον της νέας Ελλάδας συνθλίβεται στις συμπληγάδες πέτρες του ΛΟΑΤΚΙσμου και του νεοφεμινισμού, τα δύο κοινωνικά οχήματα που τορπιλίζουν τη βιολογία, την οικογένεια, τη γονεϊκότητα, τη διαφυλική ισορροπία και τον φυσικό ερωτισμό.

Ζούμε σε μια χώρα που δίνεται υπουργική ντιρεκτίβα στα ξενοδοχεία να στήσουν το «λάβαρο» του ουράνιου τόξου και να μιλάνε με το σεις και με το σας στους εκπροσώπους του ροζ ολοκληρωτισμού, αλλά η νεαρή μητέρα αγκομαχάει «με την κοιλιά στο στόμα» για 700 ευρώ και δεν καταφέρνει να πάει ούτε μέχρι τη Λούτσα, ζει σε αβάσταχτο ενοίκιο και πληρώνει 30 ευρώ το βρεφικό γάλα και 50 ευρώ τις πάνες του μήνα.

Ζούμε στη χώρα όπου επιβάλλεται το «διαστημικό» πρόστιμο πέρα από κάθε σωφρονιστική λογική, των 120.000 ευρώ για 4 κουταβάκια που κατέληξαν ζωντανά στα σκουπίδια (30.000 η… μουσούδα), αλλά δεν υπάρχει καμία συνέπεια για 300.000 έμβρυα που δολοφονούνται ετησίως και καταλήγουν επίσης στα σκουπίδια.

Ζούμε σε μια χώρα που για τα εγκλήματα που εξυπηρετούν τη woke ατζέντα εφευρίσκουμε βαρύγδουπους όρους (βλέπε «γυναικοκτονία»), αλλά για τα εγκλήματα που δεν την εξυπηρετούν χρησιμοποιούμε όσο πιο «light» αοριστολογίες μπορούμε, για να μην ξυπνήσει από το λήθαργο καμιά συνείδηση (βλέπε «διακοπή κύησης»).

Ζούμε σε μια χώρα όπου η μητρότητα και η πατρότητα θεωρούνται καταπίεση, η οικογένεια θεωρείται «brand» που μοιράζει το κράτος, η γέννα θεωρείται πάρεργο της καριέρας, η γυναίκα αντικαθίσταται από «θηλυκότητες», ο άντρας είναι «πατριαρχικός» κατηγορούμενος μέχρι αποδείξεως του εναντίου, η μήτρα γίνεται κοινόχρηστο σούπερ μάρκετ για τους κατέχοντες και η ευλογημένη πολυτεκνία παρουσιάζεται ως βιολογικός «μαζοχισμός»...

This book is a must read for anyone living the monstic life or considering living the monastic life. So much valuable advice.

IN SEARCH OF PEACE OF THE SOUL.

"God who sets our contests waits to see what the end of our course will be." (St. John Klimakos (of the Ladder))

IN SEARCH OF PEACE OF THE SOUL

... But there is another reason Sinai monasticism developed on the roots of the Burning Bush in pursuit of self-knowledge: The experience of God presupposes virtue, and as the portal to ever-elusive humility, self-knowledge propels the soul from one step of John’s Ladder of virtues to the next. “As Moses is the beginning of the Law,” he writes, “humility is the beginning of dispassion.”…

Ever since the Ladder became known, non-monastics have wondered if they could access its riches. Father Pavlos gives an emphatic “yes”. If those in the world have less opportunities to acquire humility through obedience, he says, “they have a simpler and even more direct path to humility: to refrain from judging others, a virtue assigned the greatest significance by Saint John.” …

Whatever the nature of his own ascetic exploits, Saint John’s essential humanity reminds that monasticism consists of nothing more exotic than fulfilling the commandments of Christ – hopefully with fewer distractions, but in essentials much the same as the life in Christ outside its walls.

"And now if you will indeed hear my voice, and keep my covenant, you shall be My own possession among all the peoples, for all the earth is Mine. And you shall be to me a royal priesthood and a holy nation." (Exodus 19.5-6)

Knowledge of God through purity of soul as taught by Saint John in the Ladder should not be considered the exclusive domain of monastics or theologians; on the holy ground of Sinai every Christian is called to be a theologian as a member of the royal priesthood, a vessel through which the grace of God shines onto all creation.

“Every time the Divine Liturgy is celebrated, it is celebrated for all the world” says Father Arsenios, “It is a global event. An elder from Mount Athos has said that the Second Coming will take place when the Liturgy ceases to be offered up on earth…” Even when their numbers are few, Saint Catherine’s monks do not cease to liturgize every day of the week – not only in their great basilica at the foot of Mount Sinai, but in the surrounding desert chapels; on the Holy Summit where Moses received the Ten Commandments, and at the cave where Saint John Klimakos spent 40 years in ascetic solitude – never omitting to pray for the peace of a world in travail, and all those in it, that hope never cease ...

From the Article "IS THE BURNING BUSH STILL BURNING?" in the FMSM's News Blog: https://www.mountsinaimonastery.org/news-blog/is-the-burning-bush-still-burning

------------------------------------

Saint John Klimakos: A BRIEF EXHORTATION SUMMARIZING ALL THAT HAS BEEN SAID AT LENGTH IN THIS BOOK

"Ascend, brothers, ascend eagerly, and be resolved in your hearts to ascend and hear Him who says: Come and let us go up to the mountain of the Lord and to the House of our God, Who makes our feet like hind’s feet, and sets us on high places, that we may be victorious with His song.

Run, I beseech you, with Him who said: Let us hasten until we attain to the unity of faith and of the knowledge of God, to mature manhood, to the measure of the stature of the fullness of Christ, Who, when He was baptized in the thirtieth year of His visible age, attained the thirtieth step in the spiritual ladder; since God is indeed love, to Whom be praise, dominion, power, in Whom is and was and will be the cause of all goodness throughout infinite ages. Amen."

(The final words of The Ladder of Divine Ascent by Saint John Klimakos)

Αλήθεια, γέροντες, η καρδιά σας δεν γέρασε κάτω από το βάρος πολλών ετών, αλλά κάτω από το βάρος πολλών επιθυμιών.

Γερνάμε όχι κάτω από το βάρος των ετών, αλλά των πολλών επιθυμιών

«Κατεβαίνω βαθιά στην καρδιά μου, για να δω ποιος κατοικεί σε αυτήν εκτός από εμένα και Εσένα, ω Αιώνιε Θεέ! Και γεμίζω φόβο, βρίσκοντας λεγεώνες αγνώστων να πολεμούν για κομμάτια της καρδιάς μου. Έχω μάθει τόσα πολλά μέσα στην καρδιά μου, όσο ο χρόνος έχει περικλείει ανθρώπινες και μη ανθρώπινες ψυχές από την πτώση του Αδάμ.

Και τότε κατάλαβα γιατί η καρδιά μου είναι κουρασμένη και δεν μπορεί να δεχθεί Εσένα, ούτε εμένα, στις κάμαρες της, αλλά αντίθετα μας σπρώχνει προς τα έξω, σπρώχνοντας τους ιδιοκτήτες της έξω, στην άκρη της ιδιοκτησίας τους. Πριν ακόμα βγω από την κοιλιά της μητέρας μου, ο κόσμος με τις επιθυμίες του κατοικούσε μέσα μου.

Πλήρωνα ακριβά και πολύ ακριβά για οποιαδήποτε κολακεία στον κόσμο.

Έσκιζα συνέχεια ένα κομμάτι από την καρδιά μου και το πρόσφερα ως ανταμοιβή, ώσπου τελικά έδωσα όλη μου την καρδιά στον κόσμο και η κολακεία άρχισε να με κουράζει. Οι παλιοί μου παραπονιούνται για τα χρόνια τους, λέγοντας: «Η καρδιά μας έχει γεράσει κάτω από το βάρος πολλών ετών». Αλήθεια, γέροντες, η καρδιά σας δεν γέρασε κάτω από το βάρος πολλών ετών, αλλά κάτω από το βάρος πολλών επιθυμιών.

Κι έτσι, όταν μόνος μου καθοδηγώ την καρδιά μου, του λέω:

Ξεφύγετε από το χθες, γιατί έχει ήδη απομακρυνθεί από εσάς, όλα εκείνα τα αντικείμενα που οι επιθυμίες σας ήταν συνδεδεμένα με το χθες, δεν υπάρχουν πια σήμερα. Μερικοί από αυτες έχουν αλλάξει, άλλοι έχουν παραμορφωθεί από ασθένεια και άλλοι έχουν ήδη πεθάνει.

Ούτε τα αντικείμενα των επιθυμιών σου για το αύριο δεν υπάρχουν.,,

(Άγιος Ιεράρχης Nicolae Velimirovici, Νέος Χρυσόστομος, Επίσκοπος Αχρίδας και Τζιτσείας, Προσευχές στην όχθη της λίμνης, μετάφραση από τα αγγλικά Paul Bălan, εκδ. Ανέστης, 2006, σελ. 90-91)

Αν μπέρδεψαν τις γιορτές, θέλουν να ανακατέψουν και την πίστη.

«Αν μπέρδεψαν τις γιορτές, θέλουν να ανακατέψουν και την πίστη. Αν ανακατεύουν και την πίστη, αραιώνουν την ορθοδοξία. Αν αραίωσαν την ορθοδοξία, χαλάει το αλάτι της γης. Αν το αλάτι της γης έχει χαλάσει, η σκόνη και η σκόνη επιλέγεται από αυτή τη γη, γιατί αν χαλάσει το αλάτι, όλα θα μολυνθούν. Αν χαλάσει η Λειτουργία, όλα θα καταρρεύσουν, οι δαίμονες θα έχουν διαβολική δύναμη σε αυτόν τον κόσμο, το χάος θα μας πέσει, οι ασθένειες και όλα τα άλλα».

Hieromonah Macarie Banu (απόσπασμα από το κήρυγμα της 13ης Απριλίου 2024)

https://youtu.be/lhwiu75ikaU?si=z6YV5WnEfnIzwb24